68 478 79 79
oseko@oseko.pl
Raport do Krajowego Ośrodka Bilansowania i Zarządzania Emisjami to nowy obowiązek. Pierwszy raport zgodnie z art. 7 ust.1 Ustawy o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji należało sporządzić za rok 2010 i wprowadzić do krajowej bazy do końca lutego 2011 roku.
Do końca kwietnia 2012 roku zakłady posiadające instalacje, dla których nie jest wymagane pozwolenie miały obowiązek złożyć raport uproszczony – w chwili obecnej nie ma już takiej możliwości.
Każdy kto zarejestrował zakład, uzyskuje swój indywidualny dostęp i hasło. W celu złożenia raportu należy zalogować się za pomocą tych danych oraz uzupełnić podstawowe informacje o zakładzie, takie jak nazwa firmy – zgodna z nazwą podaną w dokumentach rejestracyjnych, numer REGON, KRS oraz NIP. Dodatkowo trzeba określić współrzędne geograficzne zakładu.
Kolejny etapem jest uzupełnienie danych każdej instalacji z osobna. Należy przyporządkować instalacje do sektora działalności, wybrać podsektory, kod PKD danej działalności (nie należy mylić z głównym PKD zakładu) oraz kody E-PRTR i ETS, jeśli są nadane.
W dalszych etapach należy dokładnie scharakteryzować czas pracy instalacji, począwszy od daty oddania do użytkowania lub nabycia instalacji oraz czasie pracy w godzinach w warunkach normalnych oraz w warunkach odbiegających od normalnych. W przypadku gdy zakończono eksploatowanie instalacji w okresie sprawozdawczym, należy również podać datę zakończenia eksploatacji.
Kolejną rzeczą, jaką należy wypełnić jest podanie rodzaju źródeł wchodzących w skład instalacji, typu (np. kotła), mocy cieplnych, mocy znamionowych, czy sprawności nominalnych. W przypadku kotłów należy podać również informacje o dotrzymaniu standardów emisji z instalacji oraz o ewentualnych odstępstwach.
W celu scharakteryzowania miejsc wprowadzania do powietrza zanieczyszczeń gazowych i pyłowych do każdej instalacji należy przyporządkować emitory. Emitorami są wszystkie miejsca, w których zanieczyszczenia z wnętrza zakładu wprowadzane są do atmosfery.
Dla każdego takiego miejsca należy podać parametry, takie jak wysokość wylotu, średnica, temperatura gazów odlotowych, strumień objętości gazów odlotowych oraz czy jest to wylot otwarty czy zadaszony. W celu określenia położenia miejsc emisji gazów i pyłów należy również dla każdego emitora podać współrzędne geograficzne.
Jeżeli na jakimś emitorze zainstalowane są urządzenia mogące redukować emisję jak np. filtry tkaninowe, cyklony, płuczki wodne itp., należy podać sprawność redukcji oraz określić jakie związki urządzenie jest w stanie wyłapywać.
W formularzu dotyczącym wielkości produkcji należy podać rodzaj produktu, jego wielkość w okresie sprawozdawczym (np. energii czy ciepła dla instalacji spalania paliw). Należy również podać wielkość produkcji wyrobów oraz zużycie nośników energii na przygotowanie wskazanego produktu.
Głównym celem jest podanie jakie ilości konkretnych substancji wydostają się do atmosfery. Dla spalania np. paliwa w kotłach lub surowców do produkcji należy podać charakterystykę paliwa, wliczając w to takie parametry jak:
W celu bezpośredniego wyliczenia emisji należy podać wskaźnik emisji na jednostek produkcji lub na ilość spalonego paliwa.
Po dokładnym wypełnieniu danych instalacji wraz z ilością zużywanych surowców, można podać ostateczną roczną wielkość emisji.
Ostatnim etapem dla zakładu jest wypełnienie informacji o posiadanych decyzjach administracyjnych oraz zgłoszeń instalacji emitujących gazy i pyły, jeśli są posiadane.
Po dokładnym wypełnieniu raportu i sprawdzeniu, czy nie pojawiły się błędy, należy wygenerować raport.
Najnowsze komentarze